Total Pageviews

Thursday, January 27, 2011

آیا با وجود این همه اعدامی وزندان جائی برای به رخ کشیدن انقلاب می باشد؟

 براستی که به استقبال رفتن دهه ای که آن را فجر می نامند و اظهار شادی و افتخار در رسانه های دولتی کردن چقدر دردناک و غم انگیزاست ، درحالی که ملتی در اقیانوس بدبختی و بیچارگی غوطه ور شده و زندانهای بی شمار ایران ، گنجایش این جماعت عظیم را ندارد و به سرعت در حال ایجاد سلول ها و بندها و حبس های فراتر و بیشتری هستند.
آیا جائی برای به رخ کشیدن انقلاب می باشد؟ اکثریت قاطع مردم مظلوم ایران زیر خط فقر قرار دارند و اقتصاد در ورشکستگی انکارناپذیری می باشد و آمار فروپاشی کانون های خانوادگی ، تکان دهنده است و علائق مذهبی و تعهدات دینی و تمایلات معنوی به ریشه کنی هولناکی رسیده است ! چه مبارک بادی برای بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت می ماند ؟
به خدا کسی که این خسارت ها و خیانتها و جنایتها را می بینید و اعتراض نمی کند فاقد وجدان الهی و غیرت میهنی و تعصب ملی است. خدایا در وقتی که فریادها خاموش است با همه وجودم به مدعیان دروغین دیانت و سیاست اعتراض می کنم . آیا فریادرسی در جهان پیدا نمی شود که داد این رعیت بی نوا و بی پناه را بگیرد ؟!
 خلاصه ای ازسخنان آقای بروجردی در زندان

No comments:

Post a Comment